Studbouten en moeren zijn bevestigingsmiddelen die worden gebruikt om verschillende onderdelen met elkaar te verbinden

Nagelbouten en moeren zijn bevestigingsmiddelen die worden gebruikt om verschillende onderdelen met elkaar te verbinden. Ze worden vaak gebruikt voor het verbinden van flenzen met permanente armaturen, zoals kleppen, pijpen en andere apparaten. Deze bouten kunnen worden gemaakt van staal, gelegeerd of roestvrij staal. Roestvrij staal wordt het meest gebruikt in de olie- en gasindustrie, maar kan ook in andere industrieën worden gebruikt.

De typen tapeinden omvatten volledig schroefdraad, snijdraad, gelast en tapeind. Tap-end tapeinden hebben een as en een lange schroefdraad waardoor de moer kan worden ondergebracht. Een afgeschuinde punt is ook gebruikelijk op deze noppen.

Studs worden over het algemeen geïdentificeerd door materiaalidentificatiestempels aan het ene uiteinde, cijfermarkeringen aan het andere of kleurgecodeerde markeringen. Naast deze markeringen zijn de tapeinden meestal gecoat met een dacromet. Deze coating verhoogt de corrosieweerstand. Er zijn verschillende soorten coatings, waaronder geel zink, xylan en thermisch verzinkt.

Om een ​​tapbout functioneel te laten zijn, moet deze volgens specifieke specificaties worden vervaardigd. Het is ook belangrijk dat het goed wordt gemonteerd. Als dit niet het geval is, wordt het moeilijk om de tapeinden en moeren te verwijderen. Stutten en moeren moeten visueel worden geïnspecteerd en gecontroleerd op oppervlaktedefecten.

Draadeinden en moeren zijn verkrijgbaar in verschillende maten en kwaliteiten. Zo zijn UNF (fijne schroefdraad) en UNC (grote schroefdraad) populair voor kleine onderdelen. Ze zijn ook handig voor gevoelige onderdelen. Hoewel de UNC het meest wordt gebruikt voor staal, kunnen aluminium en ijzer ook worden gebruikt. Al deze draden zijn aan beide zijden van de bout voorzien van schroefdraad.

Wanneer een tapeinde en een moer in elkaar passen, wordt het koppel gelijkmatig verdeeld, wat de kans op defecte pakking verkleint. Bovendien sluiten het tapeind en de moer stevig op elkaar aan door een combinatie van wrijving en compressie.

De norm voor tapeinden is ASTM A193, die betrekking heeft op de materiaaleigenschappen van tapeinden en de kwaliteitsmarkeringen van het materiaal. Evenzo bevat ASME B16.5, die het gebruik van tapeinden op flenzen dekt, een specificatie voor tapeinden en moeren. Zowel ANSI- als ISO-normen bieden ook normen voor noppen.

Om de juiste maat en het juiste type bout en moer te selecteren, moet u de diameter en lengte van de bout en moer bepalen. Idealiter zou de bout de hele moer moeten kunnen bedekken. U kunt een metrische bout-tot-moer-tabel gebruiken om de juiste maat te bepalen.

Afhankelijk van het type bout en moer dat u kiest, kan de coating ook de corrosieweerstand verhogen. Draadeinden en moeren zijn vaak gecoat met een hete, diep gegalvaniseerde afwerking, maar Xylan, geel zink of andere speciale coatings zijn beschikbaar. Sommige van deze coatings worden aangebracht nadat een nop is gekoppeld, maar veel worden aangebracht tijdens het fabricageproces.

De metrische bout-tot-moer-grafiek kan u helpen bij het bepalen van de juiste maat en het juiste type bout en moeren. U kunt ook kijken naar de materiaalnorm ASTM A194, die de soorten moermaterialen vermeldt die compatibel zijn met een bepaalde bout.