Ankerbouten worden voornamelijk gebruikt om niet-structureel te bevestigen

Anker bouten worden voornamelijk gebruikt om niet-structurele en structurele elementen aan beton te bevestigen. De bout is ontworpen om de krachten van dynamische spanning en thermische uitzetting te weerstaan. De bout wordt vaak toegepast in verschillende toepassingen, zoals draagbalken, balken, bekledingen en steunmuren. De bout is bestand tegen samentrekking en uitzetting, die beide optreden tijdens de meeste bouwconstructies.

De bout dient als een bevestiging die wordt gebruikt voor de bevestiging van materialen zoals vloerbalken, balken en andere framedelen. De bout is meestal vervaardigd uit staal, hoewel andere legeringen en materialen ook kunnen worden gebruikt. Staal wordt vaak gebruikt omdat het een grote hoeveelheid kracht kan weerstaan ​​wanneer het op de buitenkant wordt aangebracht. Deze functie maakt het ideaal voor toepassingen die zware lasten moeten dragen. Bovendien breken of vervormen stalen bouten niet tijdens het gebruik, in tegenstelling tot ijzeren bouten die interne vervorming ondergaan bij specifieke temperaturen.

Een standaardbout is een dunne, korte cilinder met een zeshoekige kop en een kraag die de kop aan de kraag bevestigt. De zeshoekige kop is taps toelopend of puntig. De meeste ankerbouten hebben een zeskantige kop en een plat bovenoppervlak. Het vlakke bovenoppervlak is ontworpen om te voorkomen dat olie of vet de boring binnendringt en een afdichting vormt tegen het betonoppervlak. Ankerbouten gebruiken ook een interne cilindrische boordraad om ervoor te zorgen dat de schroefdraden op de bout correct zijn uitgelijnd.

Er zijn veel verschillende soorten ankerbouten beschikbaar voor verschillende soorten constructies. Een voorbeeld is de betonnen trekstang, die verantwoordelijk is voor het vasthouden van het betonoppervlak en tegelijkertijd weerstand biedt aan laterale en verticale spanning. De betonnen trekstanghouder wordt gebruikt om knikken en verzwakking van de balk te voorkomen. Andere voorbeelden zijn plaatrails, dwarsliggers, dwarsliggers en mechanische verbindingsbalken.

Om de belastingsverdeling van een ankerbout te bepalen, is het belangrijk om de relatie te begrijpen tussen de diameter ervan en de diameter van de muur of structuur waar deze zal worden geïnstalleerd. Als u bijvoorbeeld een bout met een diameter van vijf inch op een muur van drie inch installeert, levert de bout ongeveer één procent van de totale verticale belasting. Evenzo, als u een 2-inch bout op een 10-inch muur installeert, zal de bout ongeveer negentig procent van de totale verticale belasting leveren. De sleutel tot het selecteren van de juiste boutdiameter hangt grotendeels af van de lastverdeling en het type fundering.

De meeste moderne verankeringssystemen zijn samengesteld uit een uiteinde van een dubbele staaf die is voorzien van schroefdraad en een vergelijkbare kopdiameter heeft als de staaf met schroefdraad. Aan het ene uiteinde van de staaf is een koperen staaf met schroefdraad van 2,5 cm en een krimptang geplaatst. Aan het andere uiteinde wordt een koperen staaf met schroefdraad met een diameter van 2 inch en een krimptang ingebracht. Een rubberen ring met een diameter van 2,5 cm dient als veiligheidsstop aan het andere uiteinde van de stang.