Alles wat u wilde weten over ankerbouten

Ankerbouten spelen een vitale rol in het functioneren van veel structuren. Van wolkenkrabbers tot ontelbare bruggen door het hele land, ankerbouten zijn al meer dan een eeuw een standaardcomponent in de bouwconstructie. Naast hun gebruik in woningbouwprojecten, worden ze ook gebruikt in commerciële en industriële omgevingen. Het belang van ankerbouten begrijpen is essentieel voor de goede prestaties van een constructie.

Ankerbouten worden gebruikt om niet-structurele en structurele elementen aan beton te bevestigen. De bevestiging kan worden gemaakt door verschillende andere elementen: moeren, bouten of stalen platen. Ook niet-bewegende delen kunnen door middel van mechanische expansie worden vastgezet. Ankerbouten brengen verschillende soorten belasting over: zowel schuif- als trekkrachten. Een bout kan kortstondige vermoeidheid ervaren bij lage snelheid, wat resulteert in een zwakkere verbinding, terwijl een grotere bout kortstondige vermoeidheid kan ondergaan bij hogere snelheden.

Er zijn vier basistypen bouten: bout, wigankerbouten, droge putbouten en sleufbouten. Elk type vertoont een uniek kenmerk, waardoor ze verschillende belastingen kunnen weerstaan. Bovendien vertonen sommige specifieke soorten bouten extra eigenschappen waardoor ze superieur zijn aan andere, en wel als volgt:

Bevestigingsmiddel verwijst naar het metalen deel van een anker dat twee of meer delen van een constructie met elkaar verbindt. Metalen materialen die worden gebruikt voor het bevestigen van bevestigingsmiddelen zijn onder meer klinknagels, roestvrijstalen staven, schroeven, pennen en moeren. Hoewel de meeste bevestigingsmiddelen van metaal zijn gemaakt, zijn er ook die van plastic en andere niet-metalen materialen. Voorbeelden van kunststof bevestigingsmiddelen zijn acrylstaafinzetstukken, thermisch verzinkte stalen bevestigingsmiddelen en koudgedompelde stalen bevestigingsmiddelen. Voorbeelden van andere niet-metalen bevestigingsmiddelen zijn aluminium en messing bevestigingsmiddelen.

Insitu-bouten daarentegen zijn vergelijkbaar met wigankers, maar de eerste worden geïnstalleerd met een houten frame. Insitu-bouten worden vaak gebruikt voor toepassingen waarbij de sterkte van het bevestigingsmiddel beperkt is en de verbinding niet kan worden aangetast door een externe kracht. Ter plaatse ingegoten bouten hebben het voordeel dat ze een zeer sterke houdkracht bieden, zelfs voor extreem zware bouten. Ze zijn echter niet immuun voor roest. Verroeste bouten kunnen eenvoudig worden vervangen, vooral wanneer gecorrodeerde of broze bouten zichtbaar zijn.

Rationeel gesproken illustreren alle bovenstaande voorbeelden (ter plekke gegoten bouten en gegalvaniseerde stalen bouten) het fundamentele verschil tussen het ene uiteinde van een bout en het andere. Een bout is een gesloten lus die slechts één doorlopend pad door het gat heeft, terwijl een anker open is; daarom omvat het twee lussen en een buitenoppervlak. Bouten zijn verkrijgbaar in talloze vormen, maten, diameters en draadsoorten. Twee meest voorkomende soorten zijn schroefdraad en zeshoekig. De binnendiameter van de schroefdraad is afhankelijk van de boutdiameter en het aantal schroefdraad per inch. Zeshoekige schroefdraad is kleiner en smaller dan typische rechthoekige schroefdraad.